احساسات، برنده شدن، سالم ماندن

14 سال پیش بود که برای اولین بار فهمیدم، عیبی ندارد که احساسات دارم! 26 سالم بود. کمی از کتاب باب گرانت را خوانده بودم که شاید اسمش "زنانی که مردان عاشق شان می شوند" بود. تا آن موقع انکار یا سرکوب احساسات جزو اصول بنیادین رفتاری ام بود! بله، حالا می توانم بگویم که متاسفم اما من همان طوری پرورش یافته بودم و این را هنر و حسن لازمی برای خودم می دانستم. شاید دخترهای زیادی یا حتی پسرهای زیادتری، همان طوری پرورش یافته باشند.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها